В некоторых школах нашей страны преподают различные иностранные языки и не только, например татарский язык. Стихи на татарском могут пригодиться на различных конкурсах чтецов, да и просто на школьных уроках бывает необходимо выучить стих на татарском. Возможно у кого-то из нас есть татарские корни и в деревне их дедушки и бабушки говорят на этом красивом языке. Только представьте, как они будут приятно удивлены услышать от Вас стихотворение на татарском.
Ап-ак кына, йомшак кына
Кар явып киткән кичтән.
Мондый матур, йомшак карны
Ул көтә иде күптән.
Тәгәрәтеп җепшек карны,
Ясап куйдык Кар бабай!
Менә, малай, бабай инде —
Бар бабайларга бабай!
Иртәгесен Айнур торып,
Тәрәзәгә караса,
Кар бабайдан җилләр искән —
Эреп беткән ләбаса!
Айнур аңа үпкәләде —
Үзен ташлап киткәнгә…
«Чын кыш түгел икән лә бу,» —
«Алдакчы» кыш икән лә!
***
Көн артыннан көннәр үтә,
Гүя еллар йомгак сүтә.
Иске елның матур киче
Саубуллашу кичен көтә.
Бөтерелә ак өермә
Кара, кара, карасана!
Кыш бабай килә түгелме,
Ак бизәкле чанасында?
Көтәбез без әйдә килсен,
Ак бәхетләр алып килсен!
Шул бәхетне барыбызга,
Тигез итеп бүлеп бирсен.
***
Урамда — буран,
Мин өйдә торам.
Тәрәзә аша
Тик авыз spielautomaten ерам.
Әй, җил выжылдый,
Буран дуылдый.
Ачулы песи
Кебек мырылдый.
Җиңдем, ди, бугай,
Дуланып шулай.
Әй, бичаракай,
Кыланма болай.
***
Кыш бабай, кыш бабай,
Исән- сау килдеңме?
Син бездә яңа ел
Икәнен белдеңме?
Белдеңме син безнең
Сагынып көткәнне.
Үзең дә көттеңме
Яңа ел җиткәнне.
Без көттек бик күптән
Яңа ел килә дип.
Сиңа дип сөйләргә
Шигырьләр өйрәндек.
Кулга кул тотынып
Ясыйк та түгәрәк
Әйдә кил ,кыш бабай,
Әйләник бергәләп.
Яңа ел сиңа да
Сөенеч китерсен.
Тагын бер ел үткәч
Яңадан килерсең.
***
Җыелып җепшек кардан
Кар бабай ясап куйдык.
Матурлап аның күзләрен,
Авызын хәтта уйдык.
Нинди эш кушыйк аңа, дип,
Кичен уйлап тордык та —
Каравылга дип калдырдык
Бер таяк тоттырдык та.
***
Тәрәзәгә күз салдым
Тордым да бүген иртән.
Күргәч аптырап калдым:
Җирне кем ап-ак иткән?
Урамда нишләгәннәр:
Әллә он сипкәннәрме,
Әллә зур мичкәләрдән
Бик күп сөт түккәннәрме?
Бөтен җирдә ак юрган…
Белдем-белдем — кар яуган!
Әй шәп булган, шәп булган —
Без шуарбыз таулардан.
***
Менә нинди кар яуды:
Ап-ак булды җир өсте.
Чаналарга, чаңгыларга
Җиткереп булмый эшне.
Бөтен дөнья чаж да чож,
Тауда — kasyna online тау шуучылар.
Тау асты да чуп-чуар,
Тау өсте дә чуп-чуар.
Тау башыннан төшкәндә
Мәтәлеп тә китәләр.
Ничек итсә-итәләр,
Барыбер төшеп җитәләр.
Гел шома гына булмый шул,
Кайчакта егылалар.
Егылсалар егылалар,
Алар бит чыныгалар.
***
Салкын кыш килде,
Тышта бик суык.
Кошлар җим эзли
Агачка кунып.
Әйдәгез, дуслар,
Кошларны саклыйк.
Һәрбер агачка
Җимлекләр ясыйк.
***
Җилкәсенә капчык асып,
Кыш бабай килеп керде.
Төрле кызык сүзләр әйтеп,
Бүләк өләшеп йөрде.
Аннан Кыш бабай тыпырдап,
Бик шәп бии башлады.
Биемәскә, аягында:
Безнең апа башмагы.
***
Котлап бөтен кешеләрне
Яңа ел белән,
Җилдереп кенә пар атта,
Кыш бабай килә.
Зур капчык салган чанага,
Ә анда бүләк:
Уенчык төлке, аюлар,
Бизәкле чиләк.
Машина, мылтык, самолет
Керпе һәм туплар…
Җаныңа ни кирәк, анда
Бөтенесе бар.
Кыш бабай килә җилдереп,
Капчык кулында.
Кар бураннар тузып кала
Аның юлында.
***
Бик уңган безнең бакчачы бабай,
Яше үзенең 90 да бугай.
Ул кояш белән бергә кузгала,
Көрәген ала, җиңен сызгана.
Түтәлләр казып гөлләр утырта,
Алмагачларның башларын кырка.
Түтәлне тутырып үсә чәчәкләр:
Нәркиз, миләүшә, сөмбел һәм мәкләр.
Язын бакчага кайталар кошлар —
Безнең кадерле канатлы дуслар.
***
Чөгендер, әй, чөгендер
Син яраткан сыемдыр.
Чия кебек төсләре,
Бизи өстәл өсләрен.
Телем — телем түгәрәк,
Куям сине телгәләп.
Өстәлебез түрдәрәк,
Сыйланабыз бергәләп.
***
Алтын-сары
Яфракларны
Җилләр саный.
Иртә-кичен
Суык бабай
Бармак яный.
«Ник гомергә
Килми икән
Шушы язлар?!»
Дигән кебек
Моңсу гына
Китә казлар.
Әнә инде
Юлга чыккан
Торналар да…
Бер үк сүзне
Кабатлыйлар,
Гүя, бар да:
— Суык бабай
Арттан җитеп
Харап булмыйк,
Оча торыйк,
Бара торыйк,
Тор-рыйк,
Тор-рыйк!
***
Көз агачларны алтынга мана,
Колхоз кырында кызу эш online casinos бара.
Китәсе килми, кычкыра казлар,
Еракта яңгырый моңлы авазлар.
***
Көз килде, үләннәр
Саргайды, шиңде.
Сап-сары яфраклар
Җиргә сибелде.
***
Ап-ак булып күпереп пешкән
Икмәк тора табында.
Мул ризыклы өстәл өстен
Ямьләндерә тагын да.
Игенченең зур хезмәте
Күренә бу икмәктә.
Яшәү дәрте, яшәү яме
Хезмәттә тик, хезмәттә.
***
Әйтерсең лә качыш уйный
Гөмбәләр безнең белән.
Мин ул шаян гөмбәләрне
Бик оста эзли беләм.
Ак, ал, кызыл гөмбәләрне
Табам да кисеп алам,
Мин аларны һич бутамыйм,
Җайлап кәрзингә салам.
Тик чебен гөмбәсе кебек
Агулысын өзмимен,
Нәкъ әнием әйткәннәрен —
Яхшыларын эзлимен.
***
Сары яфрак коела
Көннәр кышка авыша.
Кошлар оя калдырып
Җылы якка ашыга.
Агачлар яфрак коя,
Бакчалар бушап кала.
Сулар боз булып ката,
Кырлар йокыга тала.
Сихри язлар уятканчы
Табигать бер тын ала,
Хәл җыя, йоклап ала
Һәм кабат канат кага.
***
Безнең әби сау-сәләмәт
Җитмеш яшь тулды инде.
Тик чем кара чәчләренә
Ак бәсләр кунды инде.
Үзе көләч, йөзе көләч,
Һәр эшкә ул өлгерә.
Безне тирәсенә җыеп,
Әкият сөйләп көлдерә.
***
Кояш көлә, мин елмаям,
8 нче март бүген.
Бүген әниләр бәйрәме,
Шуңа күңелем шат минем.
— Бәйрәм бүген, бәйрәм! — диеп,
Бар дөнья көлеп торсын.
Әни бәйрәме икәнен
Әти дә белеп торсын,
Әти дә көлеп торсын!
***
Әй, кызлар!
Әй, малайлар!
Тик торыгыз, тыныгыз!
Аз гына да чыкмасын
Сезнең тавыш-тыныгыз!
Кошкай,син дә җырлама!
Пескәй, син дә мырлама!
Бозау, син дә мулама!
Акбай, син дә улама!
Шаулама син дә, тирәк! —
Әниемә ял кирәк!
***
Алмазга Азат кирәк,
Азатка Алмаз кирәк.
Муенга атландырганда
Әти дә аз-маз кирәк.
Җәен кунакка барганда
Әби-бабайлар кирәк.
Рәхәтләнеп уйнарга
Күрше малайлар кирәк.
Иң кирәкләрнең кирәге
Әниебез бигрәк.
Нигә икәнен санарга
Бармаклар бик күп кирәк
Йоклатканда да кирәк,
Юатканда да кирәк.
Иртәләрен иркәләп
Уятканда да кирәк.
Һәммәсенә әни кирәк
Ә әнигә кем кирәк?
Әниләргә без кирәк,
Якты, аяз көн кирәк.
***
Әнием миңа гел шулай
Иркәләп дәшә, сөеп.
Күңелемне күтәрә ул
«Якты йолдызым» диеп.
Бу сүзләрнең әллә casino poland бер-бер
Тылсымы да бар микән?
Елмаеп кына йөримен,
Яктырып, балкып китәм.
Бик кызык ачыш ясадым
Бүген иртән торгачтын.
Мин аның йолдызы булсам,
Әни — минем кояшым!
***
Әни утыртты гөлләр,
Алар үсә зур булып,
Утыралар ямь биреп,
Бөтен өебез тулып.
Мин аларга су сибәм
Яки иртән, я кичен.
Әниемә булышам
Эше азайсын өчен.
Хуш исле нәфис гөлләр
Үсәләр биек булып,
Утыралар ямь биреп,
Бөтен өебез тулып!
***
Чулпыларын чың- чыңлатып,
Әбием суга барган.
Күлмәкләренә уралып,
Җилфер — җил уйнаклаган…
Шул чулпыларны чыңлатып,
Әни дә суга барган.
Мөлдерәмә чиләкләрдән
Гөлләргә сулар тамган…
Минем дә суга барышым,
Кояш елмая күктән.
Чулпылар-шул, көянтәм-шул,
Күлмәгем генә бүтән…
***
Өйгә кайтсам, өй балкыган —
Өйгә нур иңгән!
Ерак җирне якын итеп,
Әбием килгән.
Үзен ничек сагынганны
Белгән ул, белгән!
«Күрим әле улымны!» — дип,
Әбием килгән.
***
Кайда икәнен белми,
Әби күзлеген эзли.
Күзлеге бит кулында,
Әмма ул аны сизми.
— Әби, әби, — дим аңа,
Каршысына ук килеп, —
Җайлы булыр эзләргә
Күзлегеңне ки элек.
Әби күзлеген кия,
Үзе елмаеп көлә.
— Рәхмәт, табып бирдең, — ди,
Аркамнан сөя-сөя.
***
Ике әби, әни, апа,
Әле тагын сеңелем бар:
8нче Март җитте casino holland бит
Бүләк әзерлисе бар.
Киттем төшеп әрәмәгә,
Җыйдым тал песиләре,
Зифа талда песиләрнең
Зәңгәрсу төслеләре.
Йомшак песи баласыдай
Битемдә уйнадылар…
Өйдәгеләр бүләгемә
Сокланып туймадылар.
***
Әни пәрәмәч пешерә
Вак итеп, тәмле итеп:
Без табында чәй эчәбез
Бергәләп, тәмле итеп.
Мин дә булыштым әнигә
Пәрәмәчләр ясарга.
Үзең эшләгәч, тәмле ул —
Кирәк эшләп ашарга.
***
Түтәлләрнең чүбен утап
Бер читкә куйдым өеп,
Дәү әни аркамнан сөя:
— Үзем үстердем! — диеп.
Дәү әни караган мине
Әнием эштә чакта.
Ашаткан ул, сөт эчергән,
Бергә уйнаган хәтта.
Юындырган, киендергән,
Йөрегән күтәреп тә.
Әкиятләр дә сөйләгән.
Йоклаткан тирбәтеп тә…
Кыярларга сулар сиптем
Елгадан ташып хәтта.
Мин дә кыярлар үстердем
Әбиемнәрдә чакта.
Түтәлдән кыярлар җыйдым
Кәрзингә өеп — өеп.
Дәү әнигә кертеп бирдем:
— Үзем үстердем! — диеп.
***
Түтәлләрнең чүбен утап
Бер читкә куйдым өеп,
Дәү әни аркамнан сөя:
— Үзем үстердем! — диеп.
Дәү әни караган мине
Әнием эштә чакта.
Ашаткан ул, сөт эчергән,
Бергә уйнаган хәтта.
Юындырган, киендергән,
Йөрегән күтәреп тә.
Әкиятләр дә сөйләгән.
Йоклаткан тирбәтеп тә…
Кыярларга сулар сиптем
Елгадан ташып хәтта.
Мин дә кыярлар үстердем
Әбиемнәрдә чакта.
Түтәлдән кыярлар җыйдым
Кәрзингә өеп — өеп.
Дәү әнигә кертеп бирдем:
— Үзем үстердем! — диеп.
***
Бүген әниләр бәйрәме
Нигә бүген бөтен җирдә
Чәчәкләр балкый бездә,
Нигә кояш көлеп карый, —
Беләбез һәммәбез дә.
Бүген — әниләр бәйрәме,
Бүген җирдә тантана.
Кояш шуңа көлә бүген,
Гөлләр шуңа шатлана.
Әниләрнең бәйрәменә
Куана шулай алар.
Әниләрне котлый бүген
Җирдә барлык балалар.
Мин дә котлыйм, әнкәм, сине,
Теләгем бар минем дә:
Мәңге шулай кояш кебек
Балкы күңел күгемдә.
***
Җиләкләр беткән чаклар,
Шомыртлар кипкән чаклар.
Бәрәңге үскән чаклар,
Алмалар пешкән чаклар.
Миләшләргә бүрек-бүрек
Кызыл ут капкан чаклар.
Арыш башакларын уып,
Куаныч тапкан чаклар.
Белдеңме инде син, дус,
Төрле-төрле эшләпәле
Гөмбәләр үскән чаклар.
Бөтен авыл белән бергә
Уракка төшкән чаклар.
Өем-өем помидорлар
Кызарып яткан чаклар.
Җир җимертеп болыннарда
Колыннар чапкан чаклар.
Менә нинди ул август!
***
Ата каз мине күрсә,
Янымда әгәр йөрсә:
— Тешлим сине, ыс-с-с! — ди,
— Тизрәк кереп пос-с-с! — ди.
Ә мин australian online pokies әйтәм: «Посмыйм,
Мин бит синең дус-с-с!» — дим.
Каз да: «Әйе, дусым!» — ди.
Үзе һаман ысылдый!
***
Күргәнегез бармы сезнең
Ата каз биегәнен,
Нәни бәбиләре чыккач,
Кычкырган, сөенгәнен.
Ул кыңгылдап, әнкә казны
Яратып сөйләшкәнен,
Сары йомгак бәбкәләргә
«Гаң-гаң» дип эндәшкәнен.
Таң атты дип шатланса да,
Юаш икән бу, димә:
Ата каз булганда берүк
Бәбкә янына килмә.
***
Беркөн шулай үз бәбкәмне
Булдым тотып карарга.
Тик ата каз канат җәеп
Килде мине таларга.
Ул усалның чукуыннан
Көчкә качып котылдым.
Ә ата каз ана казга
Мактанырга тотынды.
— Күрдеңме, теге малайны
Җибәрдем бит кыйнап, — ди.
Ана каз да аны хуплап:
— Кыйгак, кыйгак, кыйгак, — ди.
Аның усал булуы да
Ярый, бер уйлаганда,
Бәбкәләрне тилгәннәрдән
Саклый мин булмаганда.
***
Әйтерсең лә качыш уйный
Гөмбәләр безнең белән.
Мин ул шаян гөмбәләрне
Бик оста эзли беләм.
Ак, ал, кызыл гөмбәләрне
Табам да кисеп алам,
Мин аларны һич бутамыйм,
Җайлап, кәрзингә салам.
Тик чебен гөмбәсе кебек
Агулысын өзмимен.
Нәкъ апабыз әйткәннәрен —
Яхшыларын эзлимен.
***
Әти, әни, мин — өчәү,
Йөрибез аланда.
Җыябыз җир җиләк
Үләнне аралап.
Җиләк күп аланда!
Яхшылап кара да:
Очрый ул алда да,
Күренә янда да.
Шулай да җиләкләр
Күберәк табыла,
Әтием янында,
Әнием янында.
***
Җәйне көтәбез
Кайчан җитә, дип.
Җиткәч куркабыз
Үтеп китә, дип.
Җәй үзе шуны
Сизгән шикелле
Кыскарта төнне,
Озайта көнне.
Кояш соң бата,
Төннән таң ата;
Айга эш тә юк.
Ял итеп ята.
Кояшка эш күп:
Ул таңнан тора.
Иген уңдыра,
Безне кыздыра.
Безгә миләшләр,
Җиләкләр пешерә,
Яхшылык кына
Эшли кешегә.
***
Мин качтым сездән,
Эзләп табыгыз,
Тизрәк авызга
Алып кабыгыз.
Минем исемем Каз бәбиләре — бәбкәләр,
Би-би-би-би-бип, диләр,
Үсәсе килә би-ик, диләр,
Җимне күбрәк сип, диләр,
Син юмарт Ләбиб, диләр
Кызганмый сип, бип, диләр,
Әтиебез ачуланыр,
Әниебез ачуланыр —
Үзең читкә кит, диләр.-
Каен җиләге,
Җиләкләрнең дә
Менә дигәне!
Кызу кояшта
Кызарып пешәм,
Вакытсыз җиргә
Өзелеп төшмәм.
Рәхмәт әйтермен
Җыеп алсагыз,
Корып бетәрмен,
Күрми калсагыз.
***
Иркен сулап куялар да,
Игеннәр: «Рәхмәт! — диләр. —
Сусап-кибеп беткән идек,
Безгә бик рәхәт!» — диләр.
Ишетәмсең кыярларны,
Кәбестәне, кабакны?
Үрдәкләр, казлар һәммәсе
«Рәхмәт!» диеп кабатлый.
Чәчәкләр дә, агачлар да
Рәхмәт әйтәләр аңа.
Яңгыр ява! Яуган өчен
Яңгырга рәхмәт ява!
